Witam!
Czasem przed nazwiskiem we Francji można spotkać przedrostek de, czy on oznacza tytuł szlachecki? Wiem, że moje pytanie nie jest związane z językiem polskim, ale pewnie będzie Pan wiedział.
dz.

Szanowna Poradnio,
czy kiedy w nazwiskach obcych występuje cząstka de, to przy spolszczaniu można z niej zrezygnować? Czyli np. markiz Roberto de Villena to markiz Villena czy markiz de Villena?
Łączę wyrazy szacunku
Dorota

Szanowni Państwo,
jaka jest etymologia wyrażenia dom publiczny? Początkowo byłem przekonany, że to kalka z języka angielskiego, tam jednak wyrażenie to ma inne znaczenie ('tawerna', 'zajazd'), lecz w takim znaczeniu – ze znanych mi publikacji – odnotowuje je tylko Słownik warszawski, a i w nim znaczenie to zostało potraktowane jako drugorzędne i oznaczone kwalifikatorem „mało używane”. Zatem w jaki sposób powstało współczesne rozumienie tego wyrażenia?

Zawsze uczono mnie, że przy przenoszeniu wyrazu do następnej linii rozdziela się sąsiadujące spółgłoski. Nauczycielka dziecka zaznaczyła jednak jako błąd podział gwiaz-dozbiór, a zaproponowała podział gwia-zdozbiór. Czy to faktycznie błąd i jaka reguła tu obowiązuje ?

Dzień dobry,
zastanawiam się, według jakich zasad powinno się dzielić wyrazy pochodzące z innych języków, a użyte w polskiej publikacji. Według naszych czy odpowiedniego języka? Czy ta zasada będzie dotyczyła też obcych nazwisk?
Obecnie programy komputerowe bardzo ułatwiają podział, więc nie trzeba zgłębiać zasad podziału we wszystkich językach.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dlaczego w staropolszczyźnie mówiono „w Polszcze” (pewnie celownik też tak brzmiał?). I dlaczego skoro tak, to obecnie poprawna forma jest „w Polsce” – czy to wpływ mazurzenia?

Dziękuję za pomoc

Łukasz

Moje pytanie dotyczy odpowiedzi https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/nazwy-win-i-drinkow;10951.html, w której nazwy win i drinków zaleca się pisać od wielkiej litery. Proszę o wytłumaczenie, dlaczego w takim razie https://sjp.pwn.pl/ podaje: tokaj, falerno, małmazja, riesling, a https://encyklopedia.pwn.pl/ aleatico, barolo, murfatlar, beaujolais, badacsony – wszystko małą literą.

Szanowni Państwo,
Jestem zainteresowany nazwą wyspy, na której położone są Haiti oraz Republika Dominikany. Dlaczego w języku polskim nazywamy ją Haiti, a w większości języków, po dziś dzień, funkcjonuje nazwa Hispaniola? Dlaczego na gruncie języka polskiego zaszła zmiana z Hispaniola na Haiti w XIX wieku? Czy jest to kwestia związana z językiem czy może raczej z polityką?

Z wyrazami szacunku
Paweł S.

Od dłuższego czasu mieszkam w Stanach. Zetknęłam sie tu z wieloma osobami z Białegostoku i okolic. Zauważyłam, że wiele z nich używa słowa dla w dziwny i irytujący sposób: często słyszałam powiedzieć coś / dać coś DLA kogoś (zamiast komuś), nawet zmierzyć temperaturę DLA dziecka. Czy jest to jakiś regionalizm, rusycyzm, czy po prostu niedbalość językowa?
Dziekuję za odpowiedz. Pozdrawiam,
Anetta Wronska

Omawiana już była wielokrotnie kwestia zbiegu znaków interpunkcyjnych, kropki i cudzysłowu, np. w zdaniu:

On powiedział: „Ale brzydka pogoda!”.

Zastanawiam się, jak wyglądałby ten zapis, gdyby taka fraza w cudzysłowie z jakiś względów była zapisana kursywą (choćby ze względu na przyjęte w danym wydawnictwie rozwiązania jako cytat, wyrażenie obcojęzyczne zakończone wykrzyknikiem czy tytuł zakończony wykrzyknikiem). Czy można jednak po wykrzykniku w takiej sytuacji postawić kropkę?